
Gepubliceerd in NOIZE Rockmagazine #3 – 1990
Interview: Harry Pater
Fotografie: Henry Knegt
De Britse groep SAXON was in het begin van de tachtiger jaren erg populair. Ze waren één van de koplopers van de New Wave Of British Heavy Metal, samen met IRON MAIDEN en DEF LEPPARD. De groep trad in 1982 o.m. op het fameuze Lochem-festival op. Al enkele jaren was het stil rond de groep, tot er eind vorig jaar opnieuw een (live) plaat van SAXON uitkwam, Rock’n’Roll Gypsies. Eind april 1990 speelde de band samen met support acts TORANAGA en METAL CHURCH in Aladin in het Noord-Duitse Bremen. NOIZE sprak met leadgitarist PAUL QUINN.
De bezetting is weer bijna zoals in de ‘hoogtijdagen’?
‘Ja, dat klopt, tussen 1981 en 1986 was Nigel Glockler de drummer en die is weer terug in de band. Verder hebben we een jonge goede bassist, die alles kan doen met een basgitaar, inclusief funk. We spelen overigens geen funk, alleen als grapje tussendoor. Nibs is ‘rocksteady’ en snel als het moet.’
Klopt het dat SAXON uit elkaar is geweest?
‘Nee, we zijn niet uit elkaar geweest. Afgezien van een paar optredens in Engeland hebben we een periode rust genomen om nummers te schrijven. We dachten dat het beter zou zijn als we de tijd namen om nieuw materiaal te schrijven en ons niet te haasten. Een paar van onze elpees, zoals Strong Arm of The Law en Rock The Nations zijn in twee weken tijd geschreven. Maar de meeste bands nemen de tijd en dat hebben wij nu ook maar gedaan. We hebben niet onder druk van de platenmaatschappij gestaan. We hebben veel getoerd en in het verleden wel eens de fout gemaakt om nieuw materiaal te vroeg uit te brengen, zoals bijvoorbeeld met Strong Arm Of The Law, die werd zes of zeven maanden na Wheels Of Steel uitgebracht en die stond op dat moment nog hoog in de Engelse albumlijsten. Dat is niet gebruikelijk bij de meeste bands, die brengen ongeveer één elpee in de twee jaar uit.’

Is de manier van songschrijven veranderd?
‘Nee, de muziek staat nog steeds voorop. Op onze eerste elpee Saxon probeerden we zo anders te zijn, dat niemand er nog iets van begreep. Dat veranderde pas op onze tweede elpee, Wheels Of Steel. We probeerden nog steeds anders te zijn, maar toch herkenbaarder. Ik geef je een voorbeeld: wat gebeurt er als je een single hebt en je wilt er nog een? Dan schrijf je iets van wat jij denkt: dat is een single, en dan zegt de platenmaatschappij: nee, die andere is beter en dat wordt dan de nieuwe single.’
En daar gaan jullie dan mee akkoord?
‘Soms krijgen wij ook wel eens onze zin, wij wilden Suzy als single en dat gebeurde ook.’
Ja, maar de rekeningen moeten toch ook betaald worden!? No play, no pay is het toch?
‘Niet helemaal waar, we hebben natuurlijk de royalties nog en die zijn altijd laat. Als ik bijvoorbeeld morgen zou besluiten te stoppen, dan zal ik zeker nog vijf jaar lang royalties ontvangen, het is zoiets als een rockerspensioen!’
Je vertelde in het begin over de nieuwe bassist en dat de oude drummer terug is. Hoe is het de afgelopen jaren met de line up geweest? Er zijn drie drummers geweest en drie bassisten, maar Biff en de beide gitaristen zijn altijd gebleven. Zijn jullie drieën het belangrijkste deel van de band?
‘Op dit moment schrijven we bijna allemaal nummers, ook de drummer en de bassist. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen invloeden en dat is natuurlijk bruikbaar, we zijn allemaal breed van opvatting.’

Hoe is het indertijd eigenlijk begonnen voor SAXON?
‘Ikzelf, Biff en de drummer hadden een kroegbandje. Wij verloren onze drummer en Stephen en Grahams band verloor hun zanger en
gitarist. Aangezien onze bands de grootste PA’s in de omgeving hadden, besloten wij samen de band met de grootste PA en zonder platencontract van Engeland op te zetten. We toerden zonder nummers van andere bands te spelen, zoals veel top twintigbands moeten spelen. Wij speelden onze eigen nummers, tenminste… als iemand ons vroeg: “van wie is dat nummer?”, dan zeiden we: dat is van onszelf. De enige manier om geld te verdienen is dan ook door te liegen!’
De laatste jaren hebben wij, in Nederland althans, niet veel van SAXON gehoord. Ik zag jullie op het Lochem-festival in 1982 voor het laatst spelen.
‘Dat was een leuk festival met TENPOLE TUDOR, THE CLASH en BOW WOW WOW. We hadden niet zo’n fantastisch publiek verwacht en dat was werkelijk geweldig. Het schijnt trouwens veel te regenen op festivals.’
Spelen jullie deze zomer nog op festivals?
‘Dat is nog niet bekend, we spelen wel op een festival in Tsjecho-Slowakije, maar ik weet niet precies waar.’
Hebben jullie al eerder in het Oostblok gespeeld?
‘Ja, in 1982 voor het eerst in Joegoslavië, daarna in Polen en in Hongarije, maar nog nooit in Oost-Duitsland.’

Kenden de mensen daar SAXON wel?
‘Ja, het publiek was uitzinnig! We speelden daar in stadions en we proefden daar een beetje de sfeer van wat er in Amerika kon gebeuren.’
Is dat In Amerika ook gebeurd?
‘We hebben daar wel optredens in stadions gedaan, maar na de Crusader-tour hebben we anderhalf jaar de tijd genomen om nieuw materiaal te schrijven. Het duurt nog even voordat we weer optredens in stadions hebben, maar het komt zeker wel weer.’
Wat hebben jullie nog meer in de tussenliggende tijd gedaan? Ik veronderstel dat jullie toch allemaal beroepsmuzikanten zijn.
‘Er zijn nog andere dingen te doen, zoals sessies bijvoorbeeld en andere bands helpen produceren.’
SAXON was samen met bands als IRON MAIDEN en DEF LEPPARD één van de grootste namen van de New Wave Of British Heavy Metal in het begin van de tachtiger jaren. Vooral DEF LEPPARD is wereldwijd zéér populair en SAXON niet echt. Kun je dat verklaren?
‘Het kost hen veel moeite om zo populair te blijven, er zijn nu eenmaal niet alleen maar deze twee bands die populair zijn en die ik niet leuk vind. Maar op dit moment zijn wij beter dan ooit!’
Misschien hadden jullie ook meer tijd in de studio moeten doorbrengen?
‘Dat had gekund, maar dat verveelt ons zo gauw, voor ons is het beter als we snel werken, dan moet je wel gauw met goede ideeën komen. Bovendien helpt een beetje ironie bij onze muziek, het moet niet allemaal zo perfect zijn.’
Er zijn nogal wat nieuwe Engelse bands in het kader van de nieuwe New Wave Of British Heavy Metal. Zijn er een aantal bij die jij goed vindt?
‘Ja, we hadden als support act in Engeland EXCALIB1JR, misschien ken je die (nou en of; red.). Die band is heel goed. En ook de QUIREBOYS, vooral de meisjes in die video! Ik luister niet naar elke nieuwe elpee die uitkomt. Ik heb een beetje een ouderwetse smaak, ik vind JIMI HENDRIX nog steeds de beste!’
Ben je door hem beïnvloed?
‘Jazeker. De andere goede gitaristen zoals bijvoorbeeld CLAPTON gingen de bluesrock kant op, die zijn ook als rockgitarist begonnen, dus door hem kan ik niet echt beïnvloed zijn, ik zie mezelf nog niet “I Shot The Sheriff” spelen.’
Wanneer gaan jullie een Jimi Hendrix-cover spelen?
‘Nee… dat wil ik niet. Hij heeft zoveel goede nummers geschreven, dat het moeilijk is een cover te kiezen, bovendien is het, als je het nu speelt, een beetje uit de tijd.’

Wat vind je van de Engelse muziekpers?
‘Ze schrijven maar wat ze willen, net zoals de Engelse kranten dat doen, wij besteden daar geen aandacht aan.’
Ook niet als KERRANG! een negatieve recensie afdrukt? Nee!
En als het een positieve kritiek is?
‘Dan vragen wij ons af wie er heeft zitten slijmen!’
Zijn de teksten belangrijk?
‘Ja, onze schrijfstijl is samen met onze muziekstijl nogal vernieuwend, we hebben grappige en serieuze teksten. Mijn favoriete teksten zijn de serieuze.’
Zit er een boodschap in die teksten?
‘Welnee… we hebben wel veel anti-oorlogssongs. Make love not war, weet je wel?!’
Wat is je mening over de metal scene van vandaag de dag, als muzikant die al een tijdje in die scene meedraait?
‘Ik moet citeren wat Carlos Santana ooit zei: “I do not like typewriting guitarists”, dat is alles wat ik kan zeggen. Eddie Van Halen vind ik smaakvol. Gary Moore vind ik echt goed. lk heb zijn blueselpee nog niet gehoord, alleen één nummer dat ik steeds op de radio hoor.’
Bedoel je “Pretty Woman” met Albert King?
‘Ja, dat moet ‘m zijn, want dat nummer herinnert me aan één van Albert King’s nummers. Leuk om zijn stem te horen!’

Op de eerste live-elpee van SAXON, “The Eagle Has Landed” stond: Volume One. Waarom is de tweede liveplaat “Rock’n’Roll Gypsies” niet “The Eagle Has Landed Volume Two” genoemd?
‘Die eerste plaat zou eigenlijk een dubbelelpee moeten zijn, maar platenmaatschappij Carrere vond dat te duur.’
Wat zijn de plannen van SAXON?
‘We overleggen met een aantal platenmaatschappijen. We denken erover om zelf een elpee te produceren en, net zoals WHITESNAKE dat doet, op elk continent een andere platenmaatschappij te zoeken. We willen natuurlijk een hoop mensen een plezier doen met live optredens en een nieuwe elpee, daarvoor zijn we hier, voor hen en voor ons plezier! Deze tournee duurt in elk geval nog tot juni, daarna weet ik het nog niet.’
Spelen jullie ook nieuwe songs?
‘Ja, eentje geschreven door een goede vriend, Bram Tchaikovsky van The ex-Motors.’
Heeft Paul tenslotte nog een boodschap aan de NOIZE-lezers?
‘Paul Quinn says: Holland rocks and I’m looking forward to see you!”

Het optreden van SAXON in Bremen was volgens het publiek, de band en ons van grote klasse. De oude krakers gingen er natuurlijk in als koek, maar ook het nieuwe werk werd prima uitgevoerd. Biff Byford ontpopte zich weer tot een rasperformer, zoals we dat van hem gewend waren. Gaat dat zien dus als ze binnenkort in ons landje (of daarbuiten) te zien zijn! De band treedt na de Europese optredens weer enkele weken lang in Engeland op, nu in nog grotere zalen (in het kader van het tienjarig bestaan van de groep), met wederom in het voorprogramma EXCALIBUR.
Website: https://www.saxon747.com/
Line-up SAXON 1990:
BIFF BYFORD: zang
NIBS CARTER: basgitaar
PAUL QUINN: gitaren
GRAHAM OLIVER: gitaren
NIGEL GLOCKLER: drums