(Gepubliceerd in NOIZE Rockmagazine #1 – 1993)
Interview: Harry Pater en Henry Knegt
Fotografie: Henry Knegt
Als je het over mega-acts hebt kom je al gauw uit bij de heren van TOTO. Dit najaar gaf de band een aantal ruim van te voren uitverkochte concerten in ons land, met in de gelederen de nieuwe drummer Simon Phillips (die o.a. bij The Who en Jeff Beck speelde). De band fungeerde vorig jaar als een soort jury van een talentenjacht van de Duitse afdeling van hun platenmaatschappij Sony Music. Aan de band de (twijfelachtige) eer om de tapes te beluisteren. Tijdens een bijeenkomst met voornamelijk Duitse persvertegenwoordigers was ook een NOIZE delegatie aanwezig. Het bier had (vooral voor Steve Lukather) al rijkelijk gevloeid voordat de heren de pers tegemoet traden. Het bleek tevens een van de allerlaatste interviews te zijn die met de kort daarna overleden drummer Jeff Porcaro plaatsvond. De mannen achter de tafel waren David Paich (toetsen, zang), Jeff Porcaro (drums), Mike Porcaro (basgitaar) en Steve Lukather (gitaar, zang).
Hoe moeten beginnende bands volgens TOTO te werk gaan om bekend te worden?
Jeff Porcaro: ‘Demotapes naar een platenmaatschappij sturen of op deze manier, meedoen aan een soort Battle Of The Bands, vooral als die wedstrijd, zoals deze, met veel publiciteit omgeven is naar de mensen in de business toe, dus naar platenmaatschappijen, A&R mensen, radio en pers… Het is een mooie kans voor onbekende bands om gehoord te worden en erkenning te verkrijgen voor hun muziek. Het gaat allemaal heel gemoedelijk en gebroederlijk. De bands komen samen bij een evenement als dit. En muziek is iets dat ons na aan het hart ligt, niet zozeer entertainment, maar de muziek. Wij hebben in elk geval veel goede muziek gehoord bij deze tapes.’
Steve Lukather: ‘Ja, het was soms erg indrukwekkend wat we te horen kregen. We hoorden veel verschillende stijlen en dat was heel interessant. Daarom was het voor ons ook erg moeilijk om een keuze te maken.’
De reden dat TOTO is uitgenodigd is duidelijk: “het is een van de beste bands die er ooit geweest zijn. Elk lid van de band is een legendarisch instrumentalist” (zei een Duitse journalist)
Steve: ‘Ja, vooral aan de bar, ha ha ha!’
Hoe hebben jullie die tapes beoordeeld?
Steve: ‘Het was erg moeilijk, want we hebben naar vijfendertig bandjes geluisterd, allemaal met verschillende stijlen. Veel van je muziek beoordeling is afhankelijk van je persoonlijke smaak. Wij luisteren allemaal naar allerlei verschillende soorten muziek en sommigen van ons houden van één specifieke soort. Wij hebben allemaal gejureerd op basis van iedere muziekstijl. Het is moeilijk om de beste te kiezen. Het is net zoiets als: wie is de knapste jongen of het knapste meisje, het hangt er maar net vanaf wie er naar kijkt. Over het algemeen vond ik dat iedereen erg goed was. Het is altijd moeilijk om aan een wedstrijd mee te doen, want er kan er maar één winnen en de anderen verliezen, maar dat betekent, zeker in dit geval, niet dat degenen die verliezen niet goed zijn. Wij waren gelukkig ook niet de enige juryleden, er waren nog meer mensen betrokken, die doorgaans veel deskundiger zijn dan wij.’
Jeff: ‘Ik was nogal onder de indruk van de kwaliteit van de productie van de verschillende demo’s, goed qua geluid en arrangementen. Zoals Steve al zei was er veel verschillende muziek, wat goed om te horen is. We hoorden niet veel van hetzelfde gelukkig. Dus niet alleen disco of rock-‘n-roll. Het is goed te weten dat er hier veel muziek gemaakt wordt.’
Hebben jullie nog iets typisch Duits gehoord?
Steve: ‘Ja, er waren veel nummers bij die over bier gingen. Grapje!’
Jeff: Ik hoorde niet iets specifiek Duits. Er zat in elk geval geen hoempapa bij.’
David Paich: ‘Maar er zat ook niet een Vijfde van Beethoven bij’.
Steve: ‘Hoewel ik wel in de Beethoven Suite verblijf…’
David: ‘Ik denk dat dat nu juist maakt dat muziek zo universeel is. Er is niets specifiek Duits, en er is ook niet iets specifiek Californisch. Het is allemaal ritmisch, melodieus en leuk.’
Steve: ‘Er is maar een beperkte interpretatie mogelijk, welke taal je ook spreekt. Het is maar net in welke volgorde en welke persoonlijke touch je er aan geeft.’
Jeff: ‘Ik geloof dat alles wat wij gehoord hebben een kans maakt om succes te hebben. In welke mate van succes dan ook. Er is zoveel verschillende muziek op MTV en Sky Channel, er is veel diversiteit in de muziek, dus elke band maakt een kans. Ik heb geleerd dat het veel van geluk af hangt. Je hebt allemaal talent en je schrijft goede muziek. Het is gewoon geluk hebben dat de juiste persoon er kennis van neemt. Op de juiste tijd en plaats zijn en als de juiste mensen in je geïnteresseerd zijn en achter je staan. Gelukkig, en dit zeg ik niet om Sony op te hemelen hoor, is Sony Duitsland erg muziek gericht, wat wij erg fijn vinden. Een van de redenen waarom wij zo succesvol zijn, vooral in Europa, is dat wij een platenmaatschappij achter ons hebben staan die het niet belangrijk vindt dat we geen mooie jongens zijn en dat we niet zo best kunnen dansen. Het gaat hen alleen om de kracht van de muziek en uiteindelijk gaat het daar toch ook om?! Tot de bands die in deze wedstrijd niet in de top drie zijn beland zou ik willen zeggen: geef de moed niet op, er komt altijd nog een kans. ga alsjeblieft door want het komt allemaal wel. Heb gewoon plezier in het maken van muziek.’
Vinden jullie het wel een goed idee dat deze wedstrijd door een platenmaatschappij annex cassettefirma is uitgeschreven?
Steve: ‘Ik zou zeggen JA! Ik en benieuwd wat de hoofdprijs is. Winnen ze geld en een platencontract? Dan is het een prima zaak!’
Jeff: ‘De manier waarop deze wedstrijd is georganiseerd dit jaar vind ik erg goed, vooral omdat het niet uitgeschreven is door een muziekinstrumenten firma. Bij Sony gaat het om de muziek, om welke dan ook. Het gaat er om welke muziek er leeft, zo werd het ook benaderd. Dat merkte ik ook toen wij vanmiddag onze soundcheck deden, de hele sfeer en feeling die iedereen heeft. Het zou leuk geweest zijn als wij een paar dagen de tijd hadden gehad om met alle deelnemende bands te praten over muziek en aanverwante zaken om op die manier van elkaar te kunnen leren. Ik hoop dat Sony doorgaat met het organiseren van dit soort wedstrijden. Het is goed voor de jonge muzikanten. Het is goed dat dit op landelijk niveau plaats vindt, het zou nog beter zijn als het in alle landen zou gebeuren en dat er dan een internationale eindstrijd zou komen. In de States is er geen geld meer voor muzikanten en voor dit soort activiteiten. We hopen dat dit zal doorgaan. Wij willen er in ieder geval graag voor terug komen. Iets als een muzieksymposium zou ook erg leuk zijn.’
Steve: ‘Ja, en dan gaan we na afloop naar mijn kamer om dronken te worden!’
Even over TOTO zelf. Eerst waren jullie met z’n zessen, toen vijf, nu vier…
Jeff: ‘…and then there were three… De jongens die nu nog in de band zitten zijn met elkaar opgegroeid. We hebben in ons contract staan dat als er nu nog iemand vertrekt het dan gedaan is met TOTO. We zijn nu met ons vieren, met minder kan het niet.’ (Inmiddels weten we beter…).
Zullen jullie er ooit nog weer vaste mensen bijhalen?
Jeff: ‘Je weet het natuurlijk nooit, maar ik betwijfel het ten zeerste dat we ooit weer met vijf man zullen zijn. We hebben genoeg van leadzangers die mislukken. We hadden steeds een zanger die ons min of meer werd opgedrongen vanwege tournees en zo. Dit wordt een hele nieuwe TOTO. Luke (Steve Lukather) zingt en hij is een prima zanger. Hij zong altijd al rock’n’roll en van alles en nog wat. maar alleen in bluesclubs in L.A. Het wordt tijd dat hij de zanger wordt en het is leuker voor ons want we spelen nu meer rock met bluesinvloeden. We kunnen nu veel meer doen!’
De nieuwe cd “Kingdom Of Desire” laat, zoals jullie wellicht al gehoord hebben, een lekkere heavy TOTO horen die ons inziens tot de allerbeste hoort die de band ooit heeft gemaakt! Ook de live optredens bewezen dat, ieder concert duurde bijna drie uur, dàt is nog eens waar voor je geld!